Dünden beri blogumu açmamış kimseye uğrayamamıştım. Bugün aşağıdaki tarifi girmek için oturdum bilgisayarımın başına. Tarifi yayınlayınca arkadaşlarıda dolaşayım dedim. Keşke hiç açmamış hiç okumamış hiç duymamış olsaydım.
Büyüleyen mutfak kokusu yani esra öğretmenimizi kaybetmişiz:((( İnanılır gibi değil...Kendisini hiç görmedim. Sesini hiç duymadım ama o güzel yorumları ile hep yanımda oldu. Boğazıma birşey düğümlendi sanki duyunca.
Demekki insan hiç tanımadığı biri için bile göz yaşı dökebilirmiş.....
Ama artık söylenecek birşey yok. Herşey allahtan...Kendisine allahtan rahmet tüm sevenlerine başsağlığı diliyorum... Allah rahmet eylesin....